Skip to content

Commit

Permalink
add more details to session 153
Browse files Browse the repository at this point in the history
  • Loading branch information
exitutopia committed Jan 11, 2024
1 parent f1b3162 commit 2c6691c
Showing 1 changed file with 35 additions and 24 deletions.
59 changes: 35 additions & 24 deletions sesja-153.md
Original file line number Diff line number Diff line change
Expand Up @@ -4,37 +4,48 @@

1. Niespodziewany gość i powrót do Hirundum

- Rano do drzwi puka jakiś mężczyzna w średnim wieku. Opiera się o kostur zakończony odkutym kogutem, pod czerwoną czapą obciągnięte szarą cerą lico pała zimnymi oczami. Nie przedstawiając się, domaga się "znalezionej przez nas skrzyneczki". Podejrzliwy Kajetan odmawia, wyciąga z przybysza miano - Detmold z Ban Ard - i naciska na potwierdzenie własności pakunku znalezionego na Mosbergu przez kogoś z Kapituły.
- {elf}Kajetan czekając na potwierdzenie, przypomina sobie nieco o reputacji gościa - bezwzględnego maga bitewnego, dawniej doradca kolejno króla Koviru a później Kaedwen
- Carduin wysyła krótką notkę - potwierdza, że skrzynię należy wydać
- I Detmold, i Carduin zdają się być mniej lub bardziej zadowoleni z ostrożności Kajetana, ten pierwszy zaprasza nas do siebie jeśli zdarzy nam się zatrzymać w Roggeveen
- Wracamy do Hirundum, po drodze potwierdzając, że mijany przez nas wcześniej zlot padlinożerców był sponsorowany przez oddział niziołków z psami oraz dwóch ludzi. W okolicy widać ślady walki, brakuje szczątków dwóch niziołków. Ze zwłok poza kośćmi prawie nic nie zostało, niewiele się tu dowiedzieliśmy. Chowamy szczątki które zastaliśmy.
- Po nocnych przepychankach, leżąc na korytarzu Ilana zapada w głęboki sen. Budzi się rano w swoim pokoju, w towarzystwie zmartwionych Kajetana i Kristoffa, wciąż związana. Zostaje uświadomiona, że to, co pamięta to nie sen.
- Kajetan oddelegowuje Kristoffa do przygotowania śniadania i już na osobności opowiada {druidce}Ilana czego dowiedział się o zjawie.
- Przy śniadaniu snujemy dalsze plany. Postanawiamy podążyć śladem niziołczego zwiadu, gdy od rozmowy odrywa nas pukanie do drzwi. Kajetan, jak na kulturalnego gospodarza przystało, idzie dowiedzieć się w czym rzecz.
- Na progu stoi mężczyzna w średnim wieku. Opiera się o kostur zakończony odkutym kogutem, pod czerwoną czapą obciągnięte szarą cerą lico pała zimnymi oczami. Nie przedstawiając się, domaga się "znalezionej przez nas skrzyneczki". Podejrzliwy {elf}Kajetan odmawia, wyciąga z przybysza miano - Detmold z Ban Ard - i naciska na potwierdzenie własności pakunku znalezionego na Mosbergu przez kogoś z Kapituły. Czekając na potwierdzenie, przypomina sobie nieco o reputacji gościa - bezwzględnego maga bitewnego, dawniej doradcy kolejno króla Koviru, a później Kaedwen.
- Za Detmoldem wstawia się Carduin i wysyła krótką notkę - potwierdza, że skrzynię należy wydać.
- I Detmold, i Carduin zdają się być mniej lub bardziej zadowoleni z ostrożności Kajetana. Ten pierwszy zaprasza nas do siebie, jeśli zdarzy nam się zatrzymać w Roggeveen.
- Wracamy do Hirundum, po drodze potwierdzając, że mijany przez nas wcześniej zlot padlinożerców był sponsorowany przez oddział niziołków z psami oraz potencjalnie dwójkę ludzi. W okolicy widać ślady walki, brakuje szczątków dwóch niziołków. Ze zwłok poza kośćmi prawie nic nie zostało, niewiele się tu dowiedzieliśmy. Chowamy szczątki, które zastaliśmy.
- W osadzie zdajemy starszyźnie relację z naszej wyprawy. Niziołki z wdzięczności oferują nam swoje ostatnie konie, ale odmawiamy.
- Ruszamy do Gors Velen, od którego dzielą nas 2 dni drogi. Pierwszej nocy po pełni Ilana śni koszmar o płonącej chatce w lesie. Słyszy słowa _"to miałaś być ty"_ przerwane gwałtownym wybudzeniem - drapie się dotkliwie by sprawdzić, czy to w istocie tylko zły sen. Jej zryw budzi też wartującego przy niej Kristoffa. Druid, upewniwszy się, że wszystko w porządku, pomaga jej na powrót zasnąć opowiadając wyspiarskie bajędy na dobranoc. Kolejna noc mija bez żadnych sensacji.

2. Kolejny raz w Gors Velen

- Ilana rozmawia z Zangenisem, poturbowanym nieco przez arcygryfa, którego żółć jest potrzebna do rytuału o który dopytuje {dziewczyna}Ilana. Podejmują próbę depetryfikacji kobiety-posągu z Risbergu używając krwi {druidki}, która jednak okazuje się być niewystarczającą. Jeśli Ilana będzie chciała podjąć kolejną próbę, będzie musiała zdobyć nie tylko żółć kolejnego arcygryfa - albo analogiczny specyfik - ale też krew ofiary, ewentualnie smoka czy jednorożca.
- Keira wygląda dużo lepiej, chodzi o własnych siłach - widać jednak, że wypadek odcisnął na niej swoje piętno. Postarzała się o dobrą dekadę, mimo iluzji którymi zwyczajowo zakrywają się czarodziejki.
- Kajetan przedstawia sobie Kristoffa i Triss, po czym zostawia parę parającą się żywiołem ognia rozmowom o pracy i szkoleniach
- Ponoć w Denesle, w okół katedry proroka Lebiody zbierają się Łowcy Czarownic, którzy przetrwali rozpad zakonu. Podróżują udając kapłanów prominentnego świętego. Redańscy szpiedzy trzymają już rękę na pulsie
- Ilana prosi Mardina o pomoc, żeby zrozumieć co wydarzyło się w czasie ostatnich nocy. Mag bada i opowiada:
- Dusza {druidki}Ilana zdaje się dawno temu została zszyta z 3 fragmentów, jednego większego i dwóch mniejszych, zdaje się zwierzęcych
- Umiejętności {dziewczyny}Ilana i fakt że "przeszczep" zwierzęcych dusz się przyjął, pozwalają przypuszczać, że jeden lub oboje rodziców było lykantropami
- Część tylko ludzkiej duszy przypomina {czarodziejowi}Mardin co działo się na Pogórzu Tukajskim po incydencie o którym nikt nie chce opowiadać - część dzieci rodziła się bez albo z częścią tylko ducha, powodując opóźnienia w rozwoju, nienaturalną agresję, czasem zupełną katatonię.
- Być może Ilanę ktoś próbował ratować goecją
- Incydent, który wydarzył się w czasach, gdy Kapitule przywodziła Tissaia de Vires, został zrzucony na karb grasującego wilkołaka. Kozłem ofiarnym został Otto Dussard, lykantrop mieszkający w tamtej okolicy. Okoliczne chłopstwo, podpuszczane przez kapłanów Wiecznego Ognia, spaliło jego dom z nim i jego rodziną w środku w akcie samosądu. Ten fakt pasuje do opowieści babuleńki którą nie tak dawno spotkaliśmy, oraz do koszmarów {druidki} o płonącym domu
- Docieramy na Thanedd, gdzie rozpytujemy o Merigold. Czarodziejka ma jakieś pilne spotkanie, więc Kajetan i Kristoff wybierają się na miasto.
- Tymczasem Ilana rozmawia z Zangenisem. Mag odpoczywa, poturbowany nieco przez arcygryfa, którego żółć jest potrzebna do rytuału wyproszonego przez {druidkę}Ilana. Podejmują próbę depetryfikacji kobiety-posągu z Risbergu używając krwi {dziewczyny}Ilana, która jednak okazuje się być niewystarczającą. Jeśli Ilana zechce podjąć kolejną próbę, będzie musiała zdobyć nie tylko żółć kolejnego arcygryfa - albo analogiczny specyfik - ale też krew ofiary, ewentualnie smoka czy jednorożca.
- Pod drzwiami gabinetu Triss, panowie zastają Keirę. Wygląda dużo lepiej, chodzi o własnych siłach. Widać jednak, że wypadek odcisnął na niej swoje piętno - postarzała się o dobrą dekadę, mimo iluzji, którymi zwyczajowo zakrywają się czarodziejki.
- Od {patronki Kajetana}Keira dowiadujemy się pewnej ciekawostki. Wieść gminna niesie, że ponoć w Denesle, wokół katedry proroka Lebiody zbierają się niedobitki Łowców Czarownic, którzy przetrwali rozpad zakonu. Podróżują udając kapłanów prominentnego świętego. Redańscy szpiedzy trzymają już rękę na pulsie.
- Kajetan przedstawia sobie Kristoffa i Triss, po czym zostawiamy dwójkę parającą się żywiołem ognia rozmowom o pracy i szkoleniach. Po drodze nie obywa się bez docinków o chutliwych czarodziejkach.
- Zachodzimy do Mardina, u którego dowiadujemy się, że punkt teleportacyjny jest już stabilny i można z niego korzystać bez przeszkód.
- Ilana prosi {bibliotekarza}Mardina o pomoc, żeby zrozumieć co wydarzyło się w czasie ostatnich nocy. Mag bada ją na osobności i opowiada:
- pajęcza klątwa jest sprzężona nie z jej sercem, a z duszą
- dusza {druidki}Ilana zdaje się dawno temu została zszyta z 3 fragmentów, jednego większego i dwóch mniejszych, zwierzęcych
- umiejętności {dziewczyny}Ilana i fakt, że "przeszczep" zwierzęcych dusz się przyjął, pozwalają przypuszczać, że jeden lub oboje rodziców było lykantropami
- część tylko ludzkiej duszy przypomina {czarodziejowi}Mardin co działo się na Pogórzu Tukajskim po incydencie, o którym nikt nie chce opowiadać - przez około rok od zdarzenia dzieci rodziły się bez albo z częścią tylko ducha, powodując opóźnienia w rozwoju, nienaturalną agresję, czasem zupełną katatonię, a najczęściej zgon
- być może Ilanę ktoś próbował ratować goecją
- incydent, który wydarzył się w czasach, gdy Kapitule przewodziła Tissaia de Vires, został zrzucony na karb grasującego wilkołaka; kozłem ofiarnym został Otto Dussard, cieśla-lykantrop mieszkający w tamtej okolicy
- miejscowe chłopstwo, podpuszczane przez kapłanów Wiecznego Ognia, spaliło dom cieśli z nim i jego rodziną w środku w akcie samosądu; ten fakt pasuje do opowieści babuleńki, którą nie tak dawno spotkaliśmy, oraz do koszmarów {druidki} o płonącym domu
- słabnąca nitka klątwy kieruje się w stronę wideł Buiny, w okolice Mirtu w Żoliborzu
- Mardin może przygotować dla Ilany amulet - prostszy osłoni ją przed działaniem resztek klątwy (nim ta naturalnie rozproszy się do końca) na dzień, jeśli właścicielka poświęci rankiem chwilę na medytację. Bardziej skomplikowany mógłby działać pasywnie, ale będzie droższy, a jego skonstruowanie potrwa jakiś tydzień
- Kajetan otrzymuje anonimowy list, o treści:
- Mardin może przygotować dla Ilany amulet - prostszy osłoni ją przed działaniem resztek klątwy (nim ta naturalnie rozproszy się do końca) na dzień, jeśli właścicielka poświęci rankiem chwilę na medytację. Bardziej skomplikowany mógłby działać pasywnie, ale będzie droższy, a jego skonstruowanie potrwa jakiś tydzień.
- Na recepcji Kajetan otrzymuje anonimowy list, o treści:

> Mam informacje o Lordzie M. - V.
- Z niemałą pomocą Ilany, domyślamy się że V to Ves, agentka Niebieskich Pasów
- Wieczór spędzamy "Pod Ryżym Jaszczurem"
- Po północy Kajetan rozmawia z Ves:
- jest w Novigradzie, w nabrzeżnej kamienicy z widokiem na wyspę świątynną
- ponoś w lochach pod kompleksem świątynnym, w byłym laboratorium jakiegoś maga ({elfowi}Kajetan chodzi po głowie Ireneusz Var Steingard), przetrzymywane są dwie osoby, których poza Hemmelfartem i jego świtą nikt nie odwiedza. Nawet dozorcy przynoszą więźniom jedzenie z zawiązanymi oczami
- Z niemałą pomocą Ilany domyślamy się, że V to Ves, agentka Niebieskich Pasów. Kajetan wysyła do niej magiczną notkę, na którą ta odpisuje... chyba pomadką. Zgadza się na rozmowę w okolicy północy.
- Wieczór spędzamy "Pod Ryżym Jaszczurem". Po drodze odbieramy Kristoffa z pogadanki z {głową Kapituły}Triss. Wychodzi na to, że nauki będą żmudne i raczej nieprędkie. Na tę intencję Wyspiarz otrzymał swój skromny kąt na Thanedd, nie tak przestronny jak kwatera Kajetana, ale zawsze coś. {Elf}Kajetan z marszu straszy go dziurawą podłogą łataną iluzjami i wizją kąpieli w morskiej wodzie jeśli będzie nieostrożny.
- Przy piwie i zakąskach Ilana dzieli się częścią rewelacji od Mardina, tą o cieśli-wilkołaku. Snujemy też plany na czas trwania nauk Kristoffa, a żarty o rozwiązłości w szkole magów trwają w najlepsze.
- Wychodzi na to, że staliśmy się rozpoznawalni w tym przybytku. Dwójka krasnoludów siedzących kilka stolików dalej stawia nam kolejkę specjalności zakładu - krasnoludzkiego bimbru, który poprzednim razem zmiótł {druida}Kristoff z planszy. Ukradkiem obserwowani przez wspaniałomyślnych darczyńców łasych kolejnego, przezabawnego widowiska, opróżniamy kieliszki. Panowie już zdaje się wyrobili sobie większą tolerancję na trunek, więc z pośmiewiska nici, a i Ilana tylko krzywi się, gdy gorzałka przepala się przez jej gardło.
- {Druidka}Ilana rozpoznaje tatuaże na bicepsach krasnoludów - bosak i tasak, czyli najpewniej gangsterzy lub ex-kryminaliści.
- Popiwszy, pojadłszy i pośmiawszy się dla odmiany, wracamy na noc na Thanedd. Ilana idzie odprowadzić Kristoffa, a Kajetan spieszy do swego pokoju na umówioną rozmowę z Ves:
- jest w Novigradzie, w nadbrzeżnej kamienicy z widokiem na wyspę świątynną
- ponoć w lochach pod kompleksem świątynnym, w byłym laboratorium jakiegoś maga ({elfowi}Kajetan chodzi po głowie Ireneusz Var Steingard), przetrzymywane są dwie osoby, których poza Hemmelfartem i jego świtą nikt nie odwiedza; nawet dozorcy przynoszą więźniom jedzenie z zawiązanymi oczami
- Niebieskie Pasy są całkiem pewne, że jednym z osadzonych jest Lord Myrton
- agentka proponuje Kajetanowi udział w akcji odbicia władyki Ellander, uważa że polityką nie ma się co martwić, a o ewentualnym udziale Kajetana nikt nie będzie myślał w aferze jaka rozbucha się w okół więżenia Temerskiego Diuka przez kościół Wiecznego Ognia
- nie widzi problemu aby i Ilana wzięła udział w akcji, zaprasza nas do "Nigdzie" w Novigradzie by zaplanować rzecz dokładniej.
- agentka proponuje Kajetanowi udział w akcji odbicia władyki Ellander; uważa, że polityką nie ma się co martwić, a o ewentualnym udziale Kajetana nikt nie będzie myślał w aferze, jaka rozbucha się wokół więżenia temerskiego Diuka przez kościół Wiecznego Ognia
- nie widzi problemu aby i Ilana wzięła udział w akcji, zaprasza nas do "Nigdzie" w Novigradzie by zaplanować rzecz dokładniej

##### [Sesja 152](#sesja-152) [Sesja 154](#sesja-154)

0 comments on commit 2c6691c

Please sign in to comment.