- Zwiedzanie wieży nekromanty
- W piwnicy znajdujemy obłożony zaklęciem ciemności ołtarz maga.
- Na przeciwległej ścianie jest nieukończony portal magiczny wymalowany na wyprawionej skórze ofiar.
- Nad ofiarnym koksownikiem płonącym czarnym ogniem wisi bijące czarne serce (nekromanty?).
- Próba zniszczenia serca kończy się walką z jedną z poniewierających się po podłodze czaszek, do której zdaje się esencja czarnoksiężnika przeskoczyła w momencie unicestwienia organu.
- Ostatnie słowa jakie słyszymy to Jeszcze tu wrócę...
- Decydujemy się odpocząć, jako że walka mocno nas zmęczyła.
- Okazuje się, że Finarrin został hierofantą nie bardzo mając wybór. Był pupilem poprzedniej głowy kręgu, flaminiki Sariel, i najpotężniejszym z tych, którzy przetrwali dwuksiężycową noc.
- Kajetan ma kolejną wizję we śnie, wizję drzewa i dwóch tronów zwróconych w stronę jakiejś ściany, tablicy, czy może pomnika. Słyszy: Odszukaj mnie..., widzi jak drgające powietrze przypominające kształtem postać przesuwa się z nad jednego z siedzisk pomiędzy korzenie drzewa.
- Dalsza droga
- Uwalniamy się z więzienia niszcząc wewnętrzny krąg ochronny i czaszkę, która w nim leżała. Zdajemy sobie sprawę, że nekromanta, jeśli kiedykolwiek wróci, nie będzie już uwięziony.
- Wracamy do ostatniego miejsca, gdzie widzieliśmy druidzkie znaki z mchu, aby za nimi podążać.
- Docieramy do dwumetrowego pomnika wyobrażającego elfkę w rogatym hełmie zakrywającym twarz.
- W rękach postać trzyma łuk, a nad hełmem, między rogami, wisi kula światła. W promieniu jego padania pomnik otacza fioletowa trawa, taka sama, jaką widzieliśmy w sercu Brokilonu.
- Pamiątkowa plakietka rzecze "Zachowaj swój blask" - Caemiris, Artystka.
- Bliższy rzut oka ujawnia na ubiorze posągu plamy z farby, a w kołczanie obok strzał znajduje się kilka pędzli.
- Kierujemy się dalej za strzałką mchu na piersi posągu.
- Polana z wizji
- Na ścianie, wbudowanej w skarpę, widać piękny fresk - mapę świata przecinaną wijącymi się, niewidocznymi dla zwykłego oka liniami:
- jest 7 głównych miejsc przecięć:
- Skellige, uformowane aby przypominać sokolicę, pokryte skorupą (magicznego domyślamy się) lodu, trzymającego takie szkiełko jak nasze
- Wyspa Thanedd, przypominająca Mewę, z centralnym kamykiem fresku, który eksplodował - pozostałe okruchy nie pozostawiają wątpliwości że to też było szkiełko, jakie znamy
- Brokilon, Kruk, bez szkiełka
- Metinna, Jaskółka, bez szkiełka
- Góry Smocze, Pardwa, bez szkiełka
- Patelnia, Kukawka, bez szkiełka
- Środek Nilfgaardu, Bażant, bez szkiełka; zdaje się być najważniejszy
- są też inne miejsca, gdzie linie się przecinają: Ellander, Maribor, Carreras, nie są jednak specjalnie zaznaczone
- jest 7 głównych miejsc przecięć:
- Na środku placu stoi drzewo. Jest gołe i obrośnięte krzakami, wydaje się być uschnięte, jednak nie zamieniło się w sadzę.
- Ilana i Finarrin znajdują w krzakach słabnący z wieku druidzki krąg ochronny, w środku mały obóz i wbitą w drzewo zapartą o ziemię glewnię, zdobioną jak druidzki kostur elfa.
- W obozie znajdujemy notatki Ivryna, a w nich takie zapiski jak:
- Pora na wizytę w !Akademii!.
- Ktoś zdradził. Ktoś zniknął. On czy ona?
- Gdzie jest czarodziej?
- Pamiętaj o świetle.
- Mag oznajmia w Starszej Mowie, że przybył - broń wbita w drzewo lekko drga.
- Ilana rozpoznaje w kręgu pismo Druida Ivryna, co popycha Kajetana do pochopnego wniosku, że cokolwiek ten tu zrobił nie było to dobre - wyrywa broń z drzewa, łamiąc urok, który, okazuje się, powstrzymywał je przed zaatakowaniem drużyny.
- Zmuszeni sytuacją uciekamy z polany i wyruszamy w dalszą drogę.
- Na ścianie, wbudowanej w skarpę, widać piękny fresk - mapę świata przecinaną wijącymi się, niewidocznymi dla zwykłego oka liniami: